DİA.AZ: - Redaksiyamıza müraciət edən əslənLaçın rayonundan olan və hazırda Ağcabədidə məskunlaşmış Sahib Məmmədov yerli məmurların əlindən giley edir. Narazı vətəndaşın DİA.AZ-a yolladığı müraciəti olduğu kimi təqdim edirik:
"Ermənistan Azərbaycan müharibəsi ilə əlaqədar Laçından məcburən köçürüldük- dən sonra 1992-ci ilin may ayının axırlarından etibarən biz iki məcburi köçkün ailəsi Ağcabədi şəhər indiki Ü.Hacıbəyli 65/43 ünvanında Salmanov Teymur adlı köhnə ta- nışımızın üçotaqlı mənzilində məskunıaşdıq.Bununla əlaqədar Dövlət Qaçqınkomun Ağcəbədi rayon nümayəndəsinin biz iki məcburi köçkün ailəsinin 1992-ci ildən Ağcabədi şəhər Ü.Hacıbəyli 65/43 ünvanındaməskulaşması haqqında çoxsaylı arayış ları Ağcəbədi rayon Məhkəməsinə və digər təşkilatlara dəfələrlə təqdim etmişik. Həmin ilin iyun ayında T.Salmanovla razılaşıb bu mənzili bir yüz əlli min manat nəqd pula satın aldıq. Bu haqda şahid aktımız da var. Lakin o vaxtlar məcburi köçkünlər heç bir yerdə qeydiyyata alınmadığına görə alqı-satqı məsələsinin sənədləşdirilməsi yubandı. O vaxtdan etibarən yaşadığımız bu mənzilin işıqpulu, qazpulu və bütün kommunal xərclərini T.Salmanov təminatlı olduğundan ilk bir necə il ərzində 50% güzəştlə T.Salmanovun və öz adımızdan nəqd olaraq rəsmən özümüz ödəmişik(ödəmə qəbzləri bizdədir), sonralar isə hal-hazırkı müddətə qədər məcburi köçkün kimi müvəqqəti məskunlaşdığımız ünvana dövlətimiz tərəfindən ödənilib, 2017-ci ildən isə Dövlətimizin məcburi köçkün kimi bizə bu məqsədlə ayirdığı müavinətlə özümüz nəqd ödəyirik.
Bir neçə aydan sonra T.Salmanov Rusiyaya yeganə qızının yanına getdi. 1993-cü ilin yazında eşitdik ki, T.Salmanov Rusiyada rəhmətə gedib və orada da dəfn edilib. 1993-cü ilin noyabr ayından (biz mənzilə məskunlaşandan on səkkiz ay sonra) Ağcəbədi rayon Aşağı avşar kəndində yaşayan Nərimanov Sabir Qəşəm oğlu adlı birisi özünü yaşadığımız mənzilin sahibi kimi təqdim edərək o vaxtki yerli təşkilatla- rın, xüsusilə də MİS-in bəzi yerli məmurlarının rəsmi dəstəyi ilə mənzili tezliklə boşaltmağımızı tələb etməyə başladı.Teymur kişinin qohumlarından və bizim tanışla- rımızdan öyrəndik ki, mübahisəli mənzil tikilib istifadəyə veriləndə Salmanov Teymur bu mənzili Sabirdən alıb, ancaq onun adına başqa yaşayış sahəsi olduğuna görə onu rəsmi Dövlət qeydiyyatından kecirə bilməyib.O vaxtdan etibarən bu mübahisəli mənzildə yaşayan altı nəfərdən ibarət iki məcburi köçkün ailəsi bəzi yerli məmurların rəsmi səlahiyyətləri çərçivəsində dəstəklənən çoxaylı sünii qalmaqallarla davamlı olaraq qarşılaşmaqdayıq.
Bu 26 illik mübahisə təcrübəsində görmüşük ki, Ağcabədi rayon, həmçinin şəhər icra hakimiyyətinin və digər idarə orqanlarının yüksək vəzifəli bəzi yerli məmurları daima bizə qarşı münasibətdə ayrı-seçkilik edərək bütün qarşı tərəflərin haqlı-haqsız tələblərini nümayişkaranə tərzdə öz rəsmi səlahiyyətləri çərçivəsində daima himayə ediblər. Belə ki, 1997-ci ilin axrında bizə məlum oldu ki, Nərimanov Sabir mənzili özəlləşdirmək istəyir. Biz Ağcabədi rayon Dövlət Texniki İnventarlaşdırma və Mülkiy- yət hüququnun qeydiyyatı idarəsinə 10.12.1997-ci ildə rəsmi ərizəmizlə məlumat verdik ki, hal-hazırda yaşadığımız bu mənzil mübahisəlidir, onun özəlləşdirilməsi məhkəmə baxışına kimi təxirə salınsın. Lakin yerli məmurlar nəinki bizim bu müraciətimizi nəzərə aimadılar, hətta Azərbaycan Respublikasında mənzil fondunun özəlləşdirilməsi haqqında qanunun(həmin qanunda göstərilir ki, mənzil özəlləşdirilərkən, həmin mənzildə yaşayan 18 yaşı tamam olmuş şəxslərin notariat qaydada təsdiq edilmiş razılıq ərizəsi alınmalıdır) tələblərini kobud şəkildə pozaraq mübahisəli mənzili Nərimanov Sabir Qəşəm oğlunun adına özəlləşdirmişlər. Bizə sonralar(təxminən 2000-ci ildə) məlum oldu ki, bu mübahisəli mənzilin sonradan özəlləşdirilməsi qabaqki tarixə, yəni 15.12.1997-ci ilə sənədləşdirilmişdir.Mübahisəli mənzil özəlləşdiriləndə biz iki ailə 1992-ci ilin may ayının axırlarından etibarən həmin mənzildə yaşayırdıq və mənzil istismarı sahəsində pasport qeydiyyatına alınmışdıq. Bunu təsdiq edən Dövlət Qaçqınkomun Ağcəbədi rayon nümayəndəsinin çoxsaylı arayışlarını dəfələrlə Ağcabədi rayon Məhkəməsinə və digər təşkilatlıara təqdim etmişik.)
Digər tərəfdən yerli məmurlar öz rəsmi səlahiyyətləri çərçivəsində həm də bütün səviyyələrdə Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinin 24.12.1999-cu il tarixli, 200 saylı Qərarının 4-cü bəndinin (bənddə göstərilir ki. “Qaçqınların və məcburi köçkünlərin problemlərinin həlli üzrə” Dövlət Proqramının təsdiq edilməsi haqqında Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 1998-ci il 17 sentyabr tarixli 895 nömrəli Sərəncamına uyğun olaraq məcburi köçkünlərin məskunlaşdıqları yaşayış, inzibati, yardımçı və digər binaların özəlləşdirilməsi, 1992-1994-cü illərdə məcburi köçkünlə- rin yaşadıqları mənzillərdən çıxarılmasının qarşısını almaq məasədilə həmin evlərə aidiyyətli təşkilatlar tərəfindən ayrı-ayrı vətəndaşlara verilən orderlərin hüquqi qüvvəsi müvəqqəti dayandırılır) tələblərini kobud şəkildə pozaraq yaşadıgımız mənzili bizim çoxsaylı və çoxünvanlı etirazlarımıza baxmayaraq özəlləşdirilməsini, dəfələrlə müxtəlif adamlara satılmasını dəstəkləyərək rəsmiləşdirmişlər. Belə olduğu halda, biz məcburi köçkünük, yaşadığımız mənzilin özəlləşdirilməsi, onun satılaraq əldən-ələ keçməsinin heç bir hüquqi qüvvəsi yoxdur.
Əgər o vaxtlar Azərbaycan Respublikasınin Prezidenti Ulu Öndər H.Əliyevə, hökumə tin mərkəzi idarə orqanlarına , nüfuzlu “Yenii Azərbaycan” qəzeti və digər media nümayəndələrinə müraciət etməsəydik, hətta “Qaçqınların və məcburi köçkünlərin problemlərinin həlli üzrə” Dövlət Proqramının təsdiq edilməsi haqqında Azərbaycan Respublikasının Prezidentinin 895 saylı, 17.09.1998-ci il tarixli sərəncamının, Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabinetinin 200 saylı, 24 dekabr 1999-cu il tarixli “Məcburi köçkünlərin məskunlaşdırılmasını tənzimləyən bəzi qaydaların təsdiq edilməsi haqqında” qərarının və s. normativ aktların tələblərinə öz üslubları ilə məhəl qoymadan Ağcabədi rayonunun yüksək vəzifəli bəzi yerli məmurları altı nəfər- dən ibarət biz iki məcburi köçkün ailəsini qışın oğlan çağında çölün düzünə tökdür- məyə nail olacaqlardılar. Bu cəhdlər hələ də davam etməkdədir.
Hətta S.Nərimanovun adına tərtib edilmiş şər-böhtan dolu iddia ərizəsi ilə 2000-ci ilin sentiyabr və ya oktyabr aylarında bizim mübahisəli mənzildən çıxarılmağımız tələbi ilə Ağcabədi rayon Məhkəməsinə müraciət də edilmişdir. Ağcabədi rayon Məhkəməsi S.Nərimanovun İddiasının əsassız olduğunu görüb, həmin işə baxmadı.Bundan bir müddət sonra Vaqif adlı bir şəxs gəlib nümayişkəranə şəkildə bizə bildirdi ki, mübahisəli mənzili alıb, mənzili tezliklə boşaltmaliyiq. Biz ona bildirdik ki, bu mənzili biz əsil sahibindən almışıq, obyektiv səbəblər üzündən biz onu sənədləşdirə bilmədik. Bir neçə gündən onra eşitdik ki, Vaqif avtomobil qəzasında həlak olub. Bundan sonra bir müddət rəhmətlik Vaqifin həyat yoldaşı Abışova Ağca Pənalı qızı öz oğlu və başqa qadinlarla bizim yaşadığımız evə gələrək mənzili boşaltmağımızı tələb etdi.
Hal-hazırda yaşadığımız evi aldığını “sübut edən sənədlər” təqdim edərək mənzili boşaltmağımızı tələb edən çoxaylı müştərilərdən dördüncüsü olan Quliyeva Kəmalə Əkbər qızının mənzili boşaltmağımıza dair iddiasına əsasən Laçın rayon Məhkəməsi 17.02.2004-cü ildə 2-6/2004 saylı qərarlar çıxarmışdır. Qərarda yazılmışdır: “İddiaçı Quliyeva Kəmalə Əkbər qızının cavabdeh Məmmədov Sahib Muxtar oğluna və qeyrilərinə qarşı mənzildən köçürülmə tələbinə dair iş üzrə Ağcabədi şəhəri M.Ə.Rəsulzadə küçəsi 65№-li evin 43 saylı mübahisəli mənzilində məskunlaşmış cavabdeh məcburi köçkünlərə Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabinetinin 24 dekabr 1999-cu il tarixli, 200 nömrəli qərarı ilə təsdiq edilmiş “Məcburi köçkünlərin başqa yaşayış sahəsinə köçürülməsi Qaydası”nın tələblərinə uyğun olan başqa yaşayış sahəsinin təklif olunması imkanına baxılması barədə Ağcabədi rayon İcra Hakimiyyətinin Başçısına müraciət olnsun. Həmin məsələyə baxılmasının nəticəsi barədə cavab alınanadək iş üzrə məhkəmə icraatı dayandırılsın”. Bizim bu Qərardan verdiyimiz Appellyasiya şikayəti haqqında bizə vaxtında hətta heç bir məlumat belə verilmədi.
2011-ci ildə məvburi köçkünlər üçün tikilmiş Ağcabədi şəhərindəki beşmərtəbələrdən ibarət və Ağcabədi rayon ərazizindəki Taxta Körpü adli yerdəki 552 evlk qəsəbələrdə məcburi köçkünlər məskunlaşdırılan zaman, biz iki ailə də qabaqcadan Ağcabədi və Laçın rayonlarının İcra Hakimiyyətlərinə, Azərbaycan Respublikası Qaçqınların və Məcburi Köçkünlərin isləri üzrə Dövlət Komitəsinə və onun hər iki rayondakı şöbələrinə gedərək həm şifahi, həm də yazılı şəkildə müraciət etdik ki, bizim 1992-ci ildən məskunlaşdığımız mənzildən köçürüməmiz haqqında Laçın rayon Məhkəməsinin 17.02.2004-cü iltarixli 2-6/2004 saylı qərarı var, xahiş edirik ki, bizi də bu qəsəbələrdən birində məskunlaşdırasınız. Müraciət etdiyimiz bütün ünvanlardan bizə bildirdilər ki, məcburi köçkünlər növbəli şəkildə məskunlaş- dırılır. Bu dəfə çadır şəhərciklərində ağ evlərdə, sonra isə məktəblərdə, ictimai binalarda və evlərdə müvəqqəti məskunlaşan məcburi köçkülər məskunlaşdırılacaq.
Ağcabədi rayon Məhkəməsinin İş№2(017)-120/2016 08 fevral 2016 nişanlı bildi- rişi ilə birlikdə bizə göndərilmiş Ağcabədi şəhəri, Nəsimi küçəsi ev-67 ünvanında yaşayan məhkəmənin o vaxtkı ikinci iclasına qədər üzünü belə görmədiyimiz və tanı- madığımız Şirinov Rafiq Lətif oğlu adlı birisinin adına 22 dekabr 2015-ci il tarixdə eyni üslubda tərtib olunmuş ənənəvi şər-böhtan dolu iddia ərizəsində tələb olunurdu ki, mübahisəli mənzildən Məmmədov Sahib Muxtar oğlunun və ona məxsus əşyaların çıxarılması barədə qətnamə qəbul edilsin. Mən bu iddia ilə bağlı artıq Laçın rayon Məhkəməsinin Qərarı oldugu haqda məlumat verdim. Hakimin tələbi ilə Laçın rayon Məhkəməsinin 17.02.2004-cü ildə 2-6/2004 saylı Qərarlarının notariusda təsdiq olunmuş surətlərini 01 aprel, 2016-cı il tarixdə Ağcabədi rayon Məhkəməsinə təqdim etdik. O vaxt məsələyə nədənsə baxılmadı.
2017-ci ilin dekabrında isə Ağcəbədi rayon Məhkəməsinin İş№2(017)-3466/2017 21 dekabr 2017-ci il nişanlı bildirişi ilə birlikdə yenə də bizə göndərilmiş Ağcabədi şəhəri, Nəsimi küçəsi ev-67 ünvanında yaşayan məhkəmənin o vaxtkı ikinci iclasına qədər üzünü belə görmədiyimiz və tanımadığımız Şirinov Rafiq Lətif oğlu adlı birisinin adına 08 noyabr 2017-ci il tarixdə tərtib olunmuş ənənəvi şər-böhtan dolu iddia ərizəsində tələb olunur ki, xüsusi mülkiyyət hüququ üzrə iddiaçı Şirinov Rafiq Lətif oğluna məxsus Ağcabədi şəhəri, M.Я. Rəsulzadə küçəsi ev 65 ünvanında yerləşən yaşayış evinin 2-ci mərtəbəsindəki 3 otaqlı, ümumi sahəsi 74,1 kv.m olan 43 nömrəli mənzilindən cavabdeh Məmmədov Sahib Muxtar oğlunun və ona məxsus əşyaların çıxarılması və son üç il üçün mənzildən istifadəyə görə mənzil bazarına uyğun kirayə haqqı ödənilməsi barədə qətnamə qəbul edilsin.
Mübahisəli mənzillə bağlı 26 illik təcrübəmizdən və Məhkəmə iclaslarında cənab hakimlə görüşlərimizdəki mövqeyindən biz belə güman edirik ki, o təsir altına düşmüşdür, işi ədalətli aparmaq istəmir. Buna görə də, cənab hakimin ədalətli qərar çıxaracağına şübhə edirik. Digər tərəfdən isə, belə fikirləşirik ki, rayon və şəhər icra nümayəndəliyi bu işdə ona təsir göstərir və cənab hakim onların məsləhətlərinə qulaq asmağa meyllidir. Bütün bunlara görə, işə Ağcabədi rayon Məhkəməsində baxılmasına etiraz edirik və həmin işin başqa rayon Məhkəməsində qanun çərçivəsində ədalətlə baxılacağına daha böyük ümidlər bəsləyirik.
Hörmətli xəbər portalı, Sizdən artiq dərəcədə xahiş edirik ki, əmlakımızın erməni qəsbkarlarının əlinə keçməyən hissəsini satıb aldığımız evin əyalətçilik əhvali-ruhiyyəli bəzi məmurların özbaşınalıqları ucbatından dogma Vətənimizdə əlimizdən çıxarılmaması üçün bir nəfəri tələbə, 2 nəfəri təqaüdçü və bir nəfəri işsiz qadılardan, bir nəfəri tələbə, bir nəfəri isə müəllim kiuşilərdən ibarət altı nəfərlik iki məcburi köçkün ailəsinə hümanist qanunlarımız çərçivəsində köməkdarliq göstərəsiniz".
diaaz.space olaraq bütün maraqlı tərəflərin də mövqelərini işıqlandırmağa hazırıq.
